در میان همه خصلت های خوب و قابل تحسین ما ایرانی ها ، مسؤولیت پذیر بودن ويژگي یا خصلتی است که هر از گاهی خودش را نشان می دهد و مثل یک گل می شکفد . 

در بیشتر اوقات هم مثل سایر ويژگي های نهادینه شده در روح و جان ما که به خواب زمستانی فرو رفته اند ، مثل نظم پذیری فردی و جمعی ، هیچ نشانی از آن دیده نمی شود . انگار می باید زمستان بگذرد ، بهار که هیچ ، تابستان هم به نیمه برسد تا چشم هایمان را به زحمت باز کنیم و بپرسیم ساعت چند است ? انگار نه انگار که یک فصل تمام و عمری رفته را در خواب بوده ایم و حالا یادمان افتاده که کلی کار عقب افتاده و مسؤوليت بر جا مانده برای انجام دادن داریم وای وای که دیر شده است و خواب مانده ایم . 

حالا تمام این درد دل ها را چرا این همه با آب و تاب نوشتم ? دلیلش را می گویم ؛ بارها و بارها در مسیر سفرهای درون شهری ام از کنار مردمی عبور کرده ام که در خیابان و در کنار شعبه های مؤسسه های قرض الحسنه اعتباری و مالی جمع شده اند و به عدم انجام این تعهدهای مالی که در نام موسسه ها و در شرح وظايف شان آمده اعتراض داشتند .

از چند ماه قبل همه ما و به ويژه آن ها که مسیرشان از برابر شعبه های این موسسه ها بوده به صورت مستقیم یا غیر مستقیم شاهد تجمع ها و اعتراض های مال باختگان بوده ایم . گاهی از اوقات خبرهایی از این تجمع ها در اخبار شبکه های مختلف شنیده می شد و وعده هایی که با تاریخ یا بدون تاریخ جهت حل مشکل آن ها داده می شد . اول از همه من خودم را می گویم و قصد ندارم همشهری های خوب خودم را به عدم انجام مسؤوليت های شهروندی شان متهم کنم . اما همه ما از کنار این گروه معترضان عبور کرده ایم . سری تکان داده ایم ، در قیافه ها و چهره ها و تابلو نوشته ها و یا حتی لباس و پوشش آن ها دقت کرده ایم که چقدر خشمگین ، مأيوس ، مضطرب ، بی پول ، معترض ، نیازمند و سایر صفت هایی که می شود با نگاه های سطحی دریافت و نتیجه گیری کرد به نظر می رسند و به اصل موضوع توجهی و دقتی نداشته ایم ! خب بدیهی است ما که قراردادی با این مؤسسه های منحل شده نداشتیم تا شریک مشکل آن باشیم یا خودمان را همدردشان بدانیم . 

حتی شاید باورتان نشود من شاهد بودم چند باری از زبان عابران دیگر جملاتی مثل این جملات شنیدم که : حق تان است ، در این شرایط سخت اقتصادی مگر پول اضافه داشتید که این جوری به باد فنایش دادید .... و یا : پول مگر علف خرس است که بریزید به حساب این کلاهبردارها !  و یا : وقتی سودش را می گرفتید که بد نبود حالا بد شده ?

قصد ندارم این واکنش ها را قضاوت کنم ، قصد ندارم گفته های دیگران یا واکنش های خودم یا امثال خودم را توجیه کنم این واکنش اعتراضی از سوی گروهی خاص از مردم جامعه یک واکنش صنفی با ماهيت اقتصادی است مثل اعتراض ها در بازار ، اعتراض توسط کامیون دارها و سایرین ... دولت هم می باید نسبت به ناکارآمدی ها و ضعف هایش پاسخگو باشد و هیچ ربطی به دیگران ندارد یعنی اعتراض کفاش ها هیچ ربطی به مشکلات صنف کارمندان مهد کودک ها یا حقوق بگیران و بازنشستگان ، کارگران صنایع فولاد و خودرو سازی ندارد . اما آيا از مسؤوليت همسایه در قبال همسایه می کاهد ? و یا اصلا از،مسؤوليت من همسایه در قبال حقوق اخلاقی و انسانی و شهروندی ام می کاهد ?

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: